CZY PANI TO POTRAFI JEST PANIĄ SWOJEGO CZASU? CZYLI TYDZIEŃ Z ŻYCIA BLOGERKI WNĘTRZARSKIEJ

Sporo macie na głowie - to fakt! Ale jak pięknie zorganizowane! (Ja mam wszystko pokreślone ;)) I dlatego tak Wam wychodzi! Do zobaczenia w niedzielę! :-) (może nawet już w pociągu!!)

Biorę udział w konkursie. Warszawa.
Mój sposób na planowanie to kalendarz który zawsze noszę przy sobie. Zapisuje w nim wszystko. Ponieważ szyję tekstylia i mam sporo zamówień musiałam również zrobić harmonogram swoich prac - przygotowałam sobie do tego arkusz w excel'u i tam zapisuję wszystko - dla kogo, co, na kedy, na jakim etapie itd. Cięzko ogarnąć wszystko mając informację w dwóch "miejscach", kalendarz nie daje wielu możliwości notatek - prorytetów, tego co jest naprwdę pilne a co mogę zrobić później a excel no cóż... jest w komputerze.

Pozdrawiam :-)
Magda

Biorę udział w konkursie.Agata.Troniny. Jaki mam sposób na planowanie? Może głupio to zabrzmi, ale ja nie mam żadnego planowania,można powiedzieć że wciąż żyje w stresie,zawsze o czymś zapominam. ostatnio powiedziałam że muszę coś z tym zrobić,żeby żyło się lepiej. Jest mi ciężko,szukam inspiracji na blogu. Mam nadzieję że nie długo będę potrafiła zaplanować dzień ,potem tydzień i miesiąc.

Biorę udział w konkursie. Ania. Luboń.
Raczej trudno jest mi planować cały miesiąc, ale lubię planować tydzień i poszczególne dni. najpierw "rzucam okiem" na tydzień na czerwono zaznaczam to, co na pewno się wydarzy (wizyta u lekarza, imieniny/urodziny, przedstawienie w przedszkolu, wycieczka). Potem zabieram się za kolejne dni. Staram się tak majstrować planem, żeby z samego rana zrobić coś dużego - to daje mi siłę na cały dzień i wielką moc sprawczą! Najgorsze co mogę zrobić, to nie mieć planu od rana - miotam się, trochę zrobię tego, trochę tamtego, a w efekcie klops. Cały dzień staram się jakoś rozplanować, ale ciągle uczę się tego, żeby pozostawiać luki. Jeśli zaplanuję co do godziny, a coś mi wypadnie/ coś się przedłuży, plan się sypie, a tracę poczucie kontroli. kiedyś nie wiedziałam, że planujemy tylko 60 % czasu z danego dnia. Teraz o tym wiem, ale się uczę (bo zawsze wierzę, że zadziałam jak robot i wszystko cudownie ogarnę). I jeszcze jedna rzecz w moim planowaniu. Jestem podwójną mamą, pracuję na etacie i dorywczo, zarządzam domem. Dawniej wydawało mi się, że wieczorem to ja wszystko nadrobię albo zrobię nie wiadomo co, a ja pójdę spać z poczuciem zwycięstwa. Efekt jest taki, że wieczorem nie mam na nic siły, frustruję się, bo co z tego, że działałam w dzień, a wieczorem poległam. Zadania niezrealizowane przepisuję na następny dzień i klops. Teraz wolę planować mniej, a coś jeszcze robić ewentualnie dodatkowo. Mam poczucie, że zrobiłam wszystko i jeszcze coś ponad to, więc już w ogóle jestem super hiper :)

Moim sposobem na planowanie są małe kroki. Stopniowo wdrażam do swojego życia kolejne elementy - tu zaczynam przygotowywać dzień wcześniej ubrania, tu co sobotę planuję obiady i stopniowo wszystko rozszerzam na coraz więcej aspektów, włącznie z planowaniem przyjemności. Przyjemność zaplanowana to przyjemność zrealizowana. Okazało się, że wreszcie jestem w stanie znaleźć czas na czytanie czy grę :) Zawsze brakowało mi na to czasu. Teraz doba niby dalej ma tyle samo godzin, ale chyba jakaś dłuższa ;)
biorę udział w konkursie - Aleksandra z Krakowa

biorę udział w konkursie, Kasia, Bystra
planowaie to coś co pozwala mi na bycie pewną siebie i spokojnie patrzeć na najbliższy czas, gdyz mam wszystko poukładane i z wyprzedzeniem wiem jaki stopień natężenie danego tygodnia mnie czeka :) i czy mam jeszcze "kieszonki" z zapasem czasu czy już je wykorzystałam.
Planuje głównie w odcinkach tygodniowych, ale mam tez plan długofalowy, w którym umieszczam zadania tego wymagające np terminy zawodów :)
mój planner to zwykła kartka papieru lub otwarty edytor tekstowy, gdzie w weekend wpisuje wszystkie zadania na kolejny tydzień i w trakcie dnia je odhaczam.

Biorę udział w konkursie. Justyna.Chorzów.
Ja, totalny chaos organizacyjny, całkiem nieplanowanie wychowałam sobie najlepszą na świecie, pięcioletnią asystentkę. Poza faktem, że ma ona nad wyraz rozwiniętą pamięć i zdolność logicznego łączenia faktów, to jeszcze sporą frajdę sprawia jej przypominanie nam o kolejnych czynnościach przy planowaniu codziennych obowiązków... nie wiem jaki jest czas gwarancji na użytkowanie tego "narzędzia", więc korzystam póki mogę ;)

Biorę udział w konkursie.Ewa.Zielona Góra.
Mój sposób na planowanie to zapisywanie wszystkiego zawsze i wszędzie. Jeśli nie mogę zanotować czegoś na kartce, zapisuję w telefonie (a wiadomo, że najlepsze pomysły przychodzą do głowy zawsze gdy się ich najmniej spodziewamy i nie ma jak zanotować). Wieczorem zbieram wszystkie rzeczy do zrobienia i zapisuję w jednym miejscu te najważniejsze na jutro. Dzięki temu idę spać ze spokojną głową, że o czymś zapomniałam. Jeśli mam coś zaplanowane, a bardzo nie chce mi się tego robić, zadaję sobie pytanie, czy to mnie zbliża do realizacji celu? Jeśli nie - odpuszczam. Jeśli tak - robię, żeby mieć z bańki i być bliżej celu. Życie domowe - 3 dzieci, 2 psy, mąż i praca - staram się robić jedną rzecz na raz (a raczej się pilnuję) i zawsze wiem jaka jest następna rzecz, którą będę robić (nawet jeśli będzie to leżenie na kanapie!). To takie moje planowanie krótkofalowe ;)

Biorę udział w konkursie. Basia. Rychliki.
Moim centrum dowodzenia są drzwi lodówki.
Przyczepione do nich mam dwie kartki.
1. Karta z kalendarza (miesiac) - zapisuje w nim wcześniej zaplanowane, ważne wydarzenia np. wizyty u lekarzy, wyjazdy, urodziny itp.
2. Tygodniowa rozpiska organizacyjna.
Składa się z kilku elementów:
- lista to do
- pomysł na obiad
- lista zakupów "na świeżo"
- miejsce na notatki np. to co muszę zrobić w pierwszej kolejnośc, ale w biezacym tygodniu nie dam rady
- główna lista zakupów - zapisuje na bieżąco wszystko co się kończy w zapasach

Przyznaję, że to najlepszy ze sposobów, które do tej pory wyprobowalam. Lodówka to najczęściej odwiedzane u nas miejsce ;) Zarówno ja jak i mąż wiemy co mamy do zrobienia i co nas czeka.
Jednak całość działa tak na 90%. Nie mając listy zawsze pod ręką, zdarza się, że coś nam umyka.

Już w grudniu w kalendarzu ściennym na kolejny rok zaznaczam wszystkie ważne rodzinne daty (urodziny, imieniny, rocznice, itp.). Później dopisuję wizyty lekarskie, sympozja, rekolekcje, spotkania... Dzięki temu każdego miesiąca pamiętam o najważniejszych sprawach. Do tego mam jeden zeszyt z celami rocznymi i listy robione na bieżąco uwzględniające sprawy do załatwienia, zakupy, itd. Co dla mnie ważne: na listy wykorzystuję stare wydruki, które później odkładam do specjalnego pudełka na makulaturę. To taki nawyk oszczędności papieru;)Biorę udział w konkursie, Małgorzata, Rymanów. Nie mam fb.

Biorę udział w konkursie.Magda,Katowice.
Zadania planowane na cały tydzień organizuję i zapisuję w kalendarzu google, który jest nie tylko w moim komputerze ale także grzecznie przypomina o sobie powiadomieniami w telefonie. Zadania opisuję jako [DZ] - do zrobienia; [R] - realizowane oraz [W]- wykonane; jest to wygodne, gdy współpracownicy mają udostępniony kalendarz i wiedzą jaki etap pracy (często wspólnej) jest wykonywany i łatwo można policzyć ile projekty i poszczególne etapy nam zajęły (przydatne na przyszłość w planowaniu kolejnych działań), niestety problem zaczyna się w momencie kiedy nie ma dostępu online :/ W domu działają tylko karteczki samoprzylepne, umieszczane w najbardziej widocznych miejscach (lustro, lodówka, drzwi wyjściowe...), a i tak czasem umykają. Piękny ten Wasz planner, no i mógłby być zawsze ze mną. Chociaż nigdy nie używałam czuję, że mógłby zastąpić inne...

W moim przypadku planowanie opiera się na razie na krótkich listach opracowanych wieczorem. Ze względu na to, że prowadzę firmę w domu, zajmuję się dzieckiem (któremu staram się poświęcać wiele mojego czasu) i domem (dobrze, że na szczęście spacer z psem można połączyć ze spacerem dziecka), na takowej liście nie ma wiele spraw. Przeważnie są to 2-3 rzeczy, które chcę zrobić do pracy (czasem to 2-3 części tego samego projektu). Do tego jest druga krótka lista, którą mogę "ruszyć" jeśli czas pozwoli. Sprawdza się to, bo w ciągu doby mam zawsze ok 2 godzin wieczornych "wolnych" od syna, gdy mąż po pracy i posiłku przejmuje obowiązki (trochę zabawy, kąpanie, kolacja). Jeśli syn niezbyt współpracował w ciągu dnia, to mam ten czas na wspomniane priorytety, których nie zdążyłam wyrobić w dzień, a jeśli współpraca była owocna, to mogę ruszyć coś z listy zapasowej i/lub trochę odpocząć z książką. Nie ma na moich listach miejsca na rzeczy, które i tak robię (np. przygotowywanie posiłków, odkurzenie mieszkania, umycie naczyń czy trening). Mam też w tygodniu swoje "dni specjalne" lub "godziny specjalne", na które nic specjalnego nie planuję, bo są zarezerwowane na określone czynności np. "rajd" po urzędach czy umówione spotkania dzięki czemu mąż zawsze wie w jakich porach mogę oczekiwać jego dyspozycyjności.

Biorę udział w konkursie
Joanna, Wrocław

PS. Chciałabym wygrać, ale jeśli się nie uda, bo konkurencja spora, to i tak mam swoją maleńką nagrodę pocieszenia. :) Kiedy scrollowałam na dół, żeby napisać swój post, moją uwagę przykuł (przez wyróżniającą się kompozycję tekstu - wypunktowania) post Pani Barbary Wawer. Pani Basiu, bardzo dziękuję za inspirację z dwoma listami zakupowymi i pomysłami na obiad - wcielam w życie. :* Mam nadzieję, że jeśli mi w konkursie szczęście nie dopisze (bo jednak każdy by chciał wygrać), to to właśnie Pani będzie się cieszyć Planerem PSC. ;D

Biorę udział w konkursie. Magdalena Sady. Katowice.

Moim aktualnie najefektywniejszym sposobem na planowanie. Jest wieczorny rytuał, w którym planuję rzeczy priorytetowe do zrobienia i czas ich realizacji ( określanie wcześniej czasu, ile na coś przeznaczę, pomaga mi w większym skupieniu na wykonaniu tej jednej czynności) na dzień następny. Rzeczy do zrobienia uzupełniam w kalendarzu.

Na następny dzień, staram się sumiennie wypełnić wszystkie zadane sobie zadania. W międzyczasie całego dnia, gdy pojawiają się nowe zadania wszystkie zapisuję w notatniku, który staram się mieć zawsze przy sobie lub jeśli coś jest „super mega bardzo ważne” zapisuję sobie to na ręce ( mam duże kłopoty z pamięcią ). Gdy nadchodzi wieczór analizuję rzeczy zrobione i te nie zrobione, które zostały zaplanowane na owy dzień oraz te nowe, które zapisałam w notatniku i na ręce. Następnie rozplanowuję sobie plan działania na następny dzień lub tydzień do efektywnego wykonania tych zadań.

Ostatnio pobrałam planer pani swojego czasu, wyśmienicie zastępuje mi kalendarz :) Przyjemnie się z niego korzysta, a szczególnie lubię jedno genialne zadanie pod tytułem „tego nie zrobię” . Czasem zapiszę tam drobnostkę typu „ nie zjem słodyczy”. Niby nic takiego a gdy pod koniec dnia widzę, że wypełniłam to zadanie, jakiekolwiek by nie było to napawa mnie to ogromną dumą :D . Jedynym utrudnieniem jest coraz to większa kupka wydruków planera, która lubi się czasem wymieszać w teczce :(.

Biorę udział w konkursie. Szymon. Bukowno.

Cześć moim sposobem na zarządzanie czasem jest działanie przez cele tzn.

1. Ustalam cel ogólny np 10 lat do przodu np zarobić 20 mln, jeszcze nie wiem jak tego dokonam ale wiem ze tego dokonam trochę jak człowiek który stoi przed ogromną skałą i zaczyna się wspinać nie wie gdzie położy kończyny ale wie że wejdzie na szczyt.

2. Teraz ustalam cel na około rok, on już musi być przynajmniej w połowie realny np zarobie (200 tyś) przy aktualnych zarobkach i tak jest to kosmos ale nie coś nie do wykonania.

3. Teraz dziele ten rok na mniejsze okresy czasu miesiące ---> tygodni ----> dni.

4. I teraz wiem już ile muszę pracować dziennie aby uzyskać swój cel.

Ale to jeszcze nie jest przecież planowanie czasu, oprócz tego co muszę wykonać aby osiągnąć cel dochodzi pełno innych zajęć które muszę wykonać aby móc wykonać te czynności które prowadzą mnie do mojego celu. I teraz gdy mam świadomość że jeżeli zawale dany dzień to oddalam się od celu który ustanowiłem na następne 10 lat to już nie tak łatwo jest być leniwym. Czynności które muszę bez względu na cel przeplatam czynnościami które muszę wykonać aby osiągnąć cel. A jeżeli jest to np. gotowanie to ta czynność ma też bezpośrednio wypływ na mój cel bo jeżeli ugotuje sobie coś zdrowego to przybliżam się do mojego celu ponieważ myślę lepiej i lepiej pracuje. Tak samo jest ze sprzątaniem lepiej i wydajniej pracuje jak wszystko jest poukładane.

Tak naprawdę cały plan opiera się na tym aby wystarczająco się zmotywować i uwierzyć w swój dalekosiężny cel który tak naprawdę jest marzeniem ale marzeniem realnym do spełnienia, chociaż narazie nie wiemy gdzie postawimy 5, 20 ,50 krok to wiemy co musimy wykonać przy pierwszym kroku. Oczywiście oprócz takich celów możemy dać sobie cel schudnięcia 10 kilo w 2 miesiące i przeplatamy to z innymi celami i czynnościami które musimy wykonać, na końcu wszystkie czynności stają się czynnościami które wykonujemy aby osiągnąć jakiś cel.

Do tego stosuje zwykły plan który ma zapisane czynności które przybliżają mnie do celu a pozostałe czynności wplatam w czynności celu i tak planuje dzień. Ale najważniejsze jest to że nawet najlepszy plan nam nic nie da jeżeli nie będziemy mieli chęci i motywacji do wykonywania czynności w nim zawartych

Czyli najważniejsza jest motywacja i plan na siebie

Bardzo dziękuję i już nie mogę się doczekać nagrody. Pozdrawiam serdecznie :)

podziwiam zorganizowanie! #zmalujzpanitopotrafi

Można sobie ułatwić sprzątanie kupując odpowiedni sprzęt. Ten ze strony https://www.rainbow-odkurzacze.pl/rainbow zapewni szybkie i bardzo dokładne porządki i to za pomocą jednego urządzenia. Mam nadzieję, że niedługo znajdzie się w moim posiadaniu.

Jeszcze jakiś czas temu nienawidziłam sprzątania i unikałam go, jak mogłam. Jednak wiele się zmieniło, jeśli przeprowadziłam się na swoje. Tutaj wiem, że jeśli sama porządku nie zrobię, to on sam się nie zrobi. Od teraz łatwiej mi, jeśli samodzielnie wszystko mogę wyczyścić i cieszyć się czystym mieszkaniem.